Maskująca odzież zaczyna dominować na polowaniu. Przede wszystkim w Stanach Zjednoczonych, ale także w Europie staje się coraz bardziej popularna.
Kamuflaż został wymyślony we Francji w 1914 roku w czasie I wojny światowej, aby ukryć pojazdy, działa, a także pociągi i samoloty przed niemieckim zwiadem powietrznym. Słowo pochodzi od starofrancuskiego „camouflet”, co oznacza chmurę dymu i kurzu.
Koncepcja oszustwa
Armia francuska do tworzenia wzorów wykorzystała umiejętności swoich artystów. Dzięki połączeniu koloru zielonego, brązowego i khaki – które zlewały się z przyrodą – Francuzi ukrywali swój sprzęt i znacząco niwelowali straty.
Termin wszedł do powszechnego użycia, ponieważ koncepcja oszustwa wizualnego stała się istotną częścią taktyki wojskowej. Wielu snajperów było szkolonych przez myśliwych, którzy udzielili cennych wskazówek dotyczących umiejętności maskowania swojej pozycji w terenie.
Barwy ochronne na odzieży były szeroko stosowane i udoskonalane podczas II wojny światowej. Szacunki mówiły, że kamuflaż zwiększał szanse na przeżycie piechura o 15 procent…
Wzory kamuflażu obecne są w modzie i sztuce. Wielu projektantów wykorzystało styl i symbolikę kamuflażu, a odzież wojskowa lub jej imitacje stały się powszechne na naszych ulicach. Jednak głównym motorem prac nad ulepszaniem kamuflażu było i jest armia!
Najnowsze generacje
Jednak w Stanach Zjednoczonych – ze względu na bardzo zróżnicowane warunki środowiska i polowań – powstało wiele firm, które zalały rynek różnymi wzorami dla myśliwych. Generalnie wykorzystujemy fakt, że zwierzęta gorzej rozróżniają kolory. Szczególnie roślinożercy, którzy mają duże pole widzenia, aby jak najszybciej zidentyfikować zagrożenia.
Całkiem inaczej jest z ptakami, które mają szczególną ostrość widzenia. Widzą świat w znacznie większym kontraście niż ludzie. Z tego powodu są w stanie wyraźnie rozróżnić kontury każdego liścia, gałęzi czy na przykład naszej strzelby.
Dlatego myśliwi dopasowują swoją odzież do rodzaju polowania. Najnowsze generacje kamuflażu wykorzystują połączenie małych elementów (można szukać analogii do cętek jakie posiada lampart) oraz większych kształtów, które „łamią” sylwetkę ludzkiego ciała (podobną funkcję pełnią czarne pręgi na sierści tygrysa).
Trójwymiarowy obraz
Wiele nowych wzorów kamuflażu zawdzięczmy łucznikom, którzy muszą podejść bardzo blisko swojej ofiary. W latach 80 ubiegłego wieku polujący z łukiem swoje stanowiska umiejscawiali również na drzewach i korzystali z odzieży, na której nadrukowano wzory przypominające korę drzew. Kolejnym udoskonaleniem było nakładanie gałązek i liści na tło kory, co pozwalało stworzyć trójwymiarowy obraz.
Inne wzory są przeznaczone do polowania na jelenie, a i inne do łowów na drapieżniki, ptactwo wodne, czy zimowe łowy. Mają dużą skuteczność dopóki współgrają z otaczającym nas środowiskiem: lasami, bagnami, czy szuwarem.
Wielu europejskich łowców z obrzydzeniem spogląda na „komandosów”. Szczególnie osoby preferujące polowanie z ambony, ale kamuflaż staje się dominującym wzorem na naszych ubraniach. Dla aktywnych – polujących z podchodu – maskujący ubiór jest wielkim atutem.
Rynek stale się rozwija pomimo nowoczesnych środków wykrywania (nokto i termowizja), które sprawiły, że teoretycznie kamuflaż stał się mniej skuteczny. W odpowiedzi na postęp są opracowywane nowoczesne materiały – oprócz maskujących nadruków zmniejszają promieniowanie cieplne żołnierza…