sobota, 12 października, 2024

Autor

Wojtek i Cezar

Wybitny pies trafił w ręce menera, który oprócz wielkiego doświadczenia w prowadzeniu tropowca doskonale promuje polowanie z ułożonym posokowcem.

Poznałem Wojtka Dulskiego w listopadzie 2017 kiedy nasze koło uczestniczyło w organizowanym przez Klub Posokowca na Opolszczyźnie – Memoriale im. ks. Benedykta Gierszewskiego. Podczas polowania hubertowskiego został postrzelony dzik, o którym powiadomiliśmy organizatorów konkursu. Wczesnym rankiem 5 listopada, pod mój dom zajechał SUW z warszawską rejestracją. Z auta wysiadł pan w moim wieku (jak mówią moje wnuczki – trochę stary) i z bagażnika wypuścił ociężałego i lśniącego psa…

Moim zdaniem Cezar miał lekką nadwagę. Pomyślałem tak: przyjechał pan z Warszawy z pieskiem, żeby go wybiegać, zaliczą pracę i pojadą zadowoleni, bo piesek będzie miał w papierach, że jest reproduktorem użytkowym…

Po miłej prezentacji i krótkiej rozmowie przy małej kawie, udaliśmy się do lasu. To była słoneczna listopadowa niedziela. Wojtka zachwycił widok mieszanego lasu, ubarwionego żółto-czerwoną powłoką liści, a Cezara wyraźnie ożywiły świeże zapachy zwierzyny, której w naszym lesie nie brakuje.

Zadanie w „Szczotkach”

Podeszliśmy do miotu, który nazywamy „Szczotki”. Na zestrzale Cezar natychmiast przeistoczył się w psa o niespożytej pasji i energii. Miał wtedy niecałe dwa lata i niewiele zaliczonych prac, ale podjął trop z taką siłą, że Wojtek ledwie utrzymał otok w ręku.

Dzik został poprzedniego dnia raniony przeze mnie w miocie o niezwykle bogatym podszycie, z rozległymi gąszczami jeżyn. Dziki wyżłobiły w nich wąskie przejścia, które miejscami przechodziły w formę tuneli, dlatego Wojtek zrezygnował z otoku i założył Cezarowi obrożę Garmina.

Trzeba dodać, że w tym samym pędzeniu poprzedniego dnia padły dwa inne dziki, które zostały tam wypatroszone. Fragmenty treści i farby zostały rozniesione przez kolegów w różnych kierunkach, więc Wojtek i Cezar mieli bardzo trudne zadanie.

Jak to później opisał Wojtek „kolega Janek (czyli ja) zostawił nas w gąszczach, a sam, jak model spacerował po grubym lesie i czekał na dzika przy przesmykach”.

Złamany dryling

Po ponad godzinie ciężkiej pracy, widząc zaangażowanie tego duetu, ale również zmęczenie trudami i upałem i po trzecim podjęciu tropu na zestrzale zaproponowałem zakończenie poszukiwań. Uznałem, że spełniliśmy obowiązek, a dzik widocznie był lekko ranny. Tym bardziej, że Wojtek przewrócił się i złamał kolbę drylinga…

Wojtek miał dość, ale Cezar podniecony tropem rannego dzika nie miał zamiaru zakończyć pracy. Po krótkim odpoczynku ruszyliśmy dalej. W końcu Cezar wyszedł z tego „labiryntu” w kierunku „Brzózek”. Po kilkuset metrach znaleźliśmy obcierkę z niewielką ilością farby i doszliśmy do świeżego kąpieliska.

Cezar nie czekał na zgodę i ruszył w kolejny gąszcz. Kiedy Wojtek chciał sprawdzić położenie psa, okazało się, że zgubił Garmina!

Dryling złamany, Garmin zgubiony, a młody pies przepadł za rannym dzikiem. Nie wiedziałem, co powiedzieć i co zaproponować…

Sytuację rozładował genialny Cezar. Okazał się znakomitym oznajmiaczem. Wielokrotnie wracał i doprowadził nas do miejsca gdzie dzik zaległ po kąpieli. Zaczął głosić…

Udało się nam dość dzika, aleja spudłowałem. Na szczęście Wojtek jednym strzałem z uszkodzonego drylinga zakończył cierpienie przelatka jakże ciężką pracę.

Wojtek i Cezar odpoczywają!

Dopiero wtedy Cezar położył się obok Wojtka i zmęczeni, ale szczęśliwi. Na pamiątkę zrobiłem im zdjęcie! Ten znakomity duet gościł w naszym kole ponownie w następnym roku „zabezpieczając” polowanie dewizowe. Wojtek, w tych samych „Szczotkach”, został poturbowany przez dzika, a dzięki Cezarowi wyszedł z opresji z lekką raną na nodze. W kolejnym miocie, po kilkuset metrach bez „farby” doszli cielaka strzelonego na miękkie.

vvv

Tragiczny finał

We wrześniu 2020 miałem okazję przez kilka dni uczestniczyć w kilku pracach Wojtka i Cezara w mazurskich łowiskach, gdzie w jednym dniu potrafili odnaleźć trzy jelenie. Przez kilka ostatnich lat przygody Wojtka i Cezara opisywane były na myśliwskim portalu WildMen, gdzie Wojtek w jednym z wielu opowiadań przedstawił swoją wersję dochodzenia dzika w kole „DZIK” w Strzelinie.

31 października Paweł Gdula napisał: „CEZAR NIE ŻYJE” Jeden z najsłynniejszy posokowców, którego przygody śledziliśmy na portalu WildMen – zginął na polowaniu.” Zadzwoniłem do Wojtka, rozmowa była długa. Zapamiętałem, że Cezar w swoim życiu odnalazł 572 szt. zwierzyny grubej, w tym 171 jeleni 172 śmiertelnie go zrogował…

Bardzo smutno skończyła się ta historia…

Wojtek Dulaski opisując przygody – których głównym bohaterem był Cezar – przez wiele lat edukował myśliwych. Pokazał jak układać i prowadzić tropowca, za co należą się mu wielkie podziękowania. Mam głęboką nadzieję, że już niedługo będziemy mogli czytać kolejne artykuły, którymi Wojtek będzie dalej popularyzował w naszym środowisku polowanie z rodowodowym posokowcem.

Jan Andryszczak

Poprzedni artykuł
Następny artykuł
WIĘCEJ ARTYKUŁÓW

W „Gospodzie pod Dębem” ekosi nie b...

Myśliwi po raz kolejny udowodnili, że potrafią w jednym szeregu razem z wojskiem i strażakami walczyć z żywiołem, jakim jest powódź. Przeciwników polowań na wałach nikt nie widział.

Polowanie na samice

Konieczność prowadzenia selekcji wśród żeńskiej części populacji u większości myśliwych nie budzi wątpliwości, ale odstrzał wykonywany jest najczęściej na chybił trafił.

W obronie koniecznej

Trzej młodzi myśliwi polujący na kaczki zostali otoczeni przez watahę wilków. Musieli się bronić i zabić objętego ochroną drapieżnika.

Dzień Szóstaka

Sklep myśliwski „Szóstak” w najbliższy weekend zaprasza myśliwych do Wielunia. Czeka na Was wiele atrakcji, spotkań i pokazów.

Koniec polowań na kaczki

Podsekretarz Dorożała ogłosił dzisiaj, że siedem gatunków ptaków zniknie z „listy łowieckiej”. Tym razem pan Mikołaj chce chronić: słonki, ...

Międzynarodowy Field Trials

Oddział ZKwP w Grodzisku Mazowieckim zaprasza myśliwych oraz wszystkich miłośników wyżłów na międzynarodowy konkurs.