Dla młodych stażem myśliwych część przepisów zawartych w „regulaminie polowań” może wydawać się niezrozumiała, a niekiedy nawet zbędna. Ostatnio jeden z nich spytał mnie, dlaczego nie może przystrzelać broni przed polowaniem?
Zakaz „schowany” jest w § 2, który tłumaczy poszczególne wyrażenia użyte w tym akcie prawnym. Dopiero punk 17 mówi, że przystrzelanie broni – to wyregulowanie przyrządów celowniczych, a następnie sprawdzenie na strzelnicy celności oddawanych strzałów.
Zatem sprawdzenia broni nie możemy dokonać w łowisku. Dla wielu łowców taki zapis jest niezrozumiały. W internetowych dyskusjach podważają jego zasadność, ponieważ nie znają przypadków, które się wydarzyły i są dowodem, że wprowadzenie takiego ograniczenia jest w pełni zasadne.
Dwa z nich kiedyś opisał Główny Rzecznik Dyscyplinarny Tadeusz Andrzejczak i dla przestrogi warto je przypomnieć.
„W niedzielny poranek drogą do kościoła szła grupka młodzieży w pewnej chwili jeden z nich nieoczekiwanie przewrócił się na jezdnię. Pozostali – gdy ujrzeli krew – skojarzyli, że może to mieć związek z dochodzącymi z oddali wystrzałami. Szybko wezwali pogotowie i Policję.
Okazało się, że w pobliżu przebywało trzech myśliwych. Jeden z nich, będący od dwudziestu lat myśliwym, sprawdzał zakupiony sztucer. Z pozycji siedzącej oddał osiem strzałów do tarczy. Był przekonany, że doskonałym kulochwytem będzie znajdujący się ponad 300 metrów dalej mur cmentarny.
Stało się jednak coś, czego nie przewidział. Kule przechodziły ponad nim, a jedna ugodziła w brzuch, będącego w odległości ponad 800 metrów człowieka i spowodowała ciężkie obrażenia ciała.
Tylko natychmiastowa pomoc uratowała mu życie. Sprawca przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Choć nie mógł uwierzyć, że swoim zachowaniem mógł narazić pięć osób idących drogą.
Sąd rejonowy wymierzył mu karę dwóch lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na pięć lat, a łowiecki wykluczył go z szeregów Polskiego Związku Łowieckiego.”
Drugi przypadek był jeszcze bardziej zadziwiający. „Kobieta usłyszała wystrzał oraz świst przelatującego pocisku. Po powrocie do domu w pokoju na piętrze zauważyła odprysk tynku ze ściany i dziurę w firance zawieszonej w otwartych drzwiach balkonowych. Wezwani policjanci odnaleźli na podłodze pocisk kalibru 7,62 mm. Ustalono, że myśliwy z miejscowego koła, sprawdzał celność swojego „Mosina”. Oddał pięć strzałów do zawieszonej na topoli kartki z kalendarza.
Błędnie przypuszczał, że kule zatrzymają się w wale wiślanym. Pocisk jednak zrykoszetował od drzewa, zmienił kierunek i „wpadł” do mieszkania. Sąd rejonowy warunkowo umorzył postępowanie. Surowszy okazał się sąd łowiecki, zawieszając myśliwego w prawach członka PZŁ na trzy lata.
Podkreślenia wymaga akceptacja przez sąd wniosku oskarżycielskiego wniesionego przez rzecznika, uznającego także za winnego łowczego tego koła. Uznano, że dopuścił się on naruszenia przepisów Statutu, a także dyscypliny organizacyjnej w ten sposób, że uczestniczył i zezwolił myśliwemu na przystrzeliwanie broni w łowisku. Oprócz kary zawieszenia w prawach członka PZŁ na rok, orzeczono wobec niego zakaz pełnienia funkcji we władzach przez pięć lat.”
Przystrzeliwanie broni w łowisku jest przewinieniem łowieckim o czym wielu myśliwych zapomina. Jednak w przypadku nieszczęśliwego wypadku sądy badają, czy myśliwy bezpiecznie posługiwał się bronią i stworzył zagrożenia dla innych ludzi.