Fabryka była częścią Gwardii Cywilnej i zaspokajała jej potrzeby w zakresie naprawy broni. Warsztaty stały się niezależną jednostką finansową 1 kwietnia 1921 i właśnie ta data przyjmowana za początek działalności.
Warsztaty pierwotnie nosiły nazwę Suojeluskuntain Aseja Konepaja Osakeyhtiö (Przedsiębiorstwo Broni i Inżynierii Straży Cywilnej) w 1927 r. zostały przekształcone w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, a nazwa została skrócona do Sako. Firma nadal była w 100 procentach własnością wspomnianej Gwardii Cywilnej, a jej dowódca został wybrany na pierwszego prezesa zarządu.
W tym samym czasie firma przeniosła się z Helsinek do zakładu w Riihimäki, gdzie działa do dziś. Tam rozpoczęła montaż nowego modelu M28, który znany jest również pod nazwą „Pystykorwa” (rasa psów „Szpic”). Był lepszy pod względem jakości niż inne podobne karabiny używane przez siły zbrojne.
Czerwony krzyż
W tym samym czasie, firma rozpoczęła również produkcję amunicji. Sako był jedynym producentem broni na świecie, który jednoczenie produkował naboje. Pomimo dobrej jakości swoich produktów, początki działalności były skromne. Sytuacja uległa jednak zmianie, gdy pod koniec lat trzydziestych ubiegłego wieku rząd fiński uruchomił masowy program zbrojeniowy. Dzięki dużym zamówieniom na amunicję sytuacja finansowa firmy znacząco się poprawiła i fabryka mogła inwestować.
W czasie drugiej wojny światowej Sako stał się największym producentem amunicji w tym kraju. Zamówienia na najnowszy model M39, również osiągnęły niespotykane dotąd rozmiary, a zatrudnienie w fabryce wzrosło do 800 pracowników. Koniec wojny był dla firmy groźnym momentem. W listopadzie 1944 roku Gwardia Cywilna został zdelegalizowana.
Zarząd spółki podjął niezbędne kroki w celu zabezpieczenia jej majątku. Zapadły decyzje, aby akcje Sako zostały przekazane fińskiemu Czerwonemu Krzyżowi. W ten sposób fiński oddział światowej organizacji jako jedyny prowadził działalność w przemyśle zbrojeniowym.
Podbój świata
Po wojnie Sako, aby się utrzymać na rynku musiał wytwarzać narzędzia, wyroby metalowe, a dział inżynieryjny naprawiał broń. W 1946 roku pułkownik Elias Hydén zostaje mianowany dyrektorem zarządzającym Sako, a firma wraca do produkcji broni palnej tym razem myśliwskiej.
Karabin o wojskowym rodowodzie L46 zostaje wprowadzony do produkcji w 1946 roku. Bardzo dobrze sprzedaje się nie tylko w Finlandii, ale także w krajach skandynawskich i Europie. Najważniejszym przełomem i zarazem największym osiągnięciem pułkownika Hydéna było wejście Sako na rynek amerykański.
Możliwości tego mocarstwa w połączeniu z silną kulturą posiadania broni były ogromne, ale konkurencja również zacięta. Jednak wysoka jakość zaskoczyła wszystkich, a eksport do Stanów Zjednoczonych rósł z roku na rok!
Sukces fińskich produktów na rynku amerykańskim był wówczas – i nadal jest – naprawdę wyjątkowym osiągnięciem, ale był także decydującym krokiem w rozwoju Sako.
Wojskowa Nokia
W 1962 roku fińska fabryka kabli kupiła wszystkie udziały od Fińskiego Czerwonego Krzyża, a pod koniec dekady Sako zostaje przejęta przez holding Nokia. Lata sześćdziesiąte były dekadą szybkiego rozwoju.
Oprócz karabinów myśliwskich i amunicji, firma wraca do produkcji broni wojskowej. Powodem było intratne zamówienie od Fińskich Sił Obronnych nowoczesnego karabinu szturmowego.
Jednak kiedyś musi przyjść kryzys. W 1986 roku Nokia postanowiła zmniejszyć koszty i łączy dwie firmy zbrojeniowe. W skład grupy Sako-Valmet wchodziły trzy fabryki broni palnej, Riihimäki, Jyväskylä Tourula i Tikkakoski
Punkt zwrotny
W 1996 roku firma zaprezentowała Sako 75 i to było punktem zwrotnym. Międzynarodowy sukces pierwszego karabinu zaprojektowanego od samego początku podniósł cenę akcji, ale Nokia nie była w stanie udźwignąć kosztów międzynarodowej działalności i konkurowania z największymi graczami na tym rynku. Pod koniec tysiąclecia włoski koncern Beretta wyraził zainteresowanie Sako i przejmuje wszystkie udziały firmy.
W grupie Beretta Sako rozkwita. Bycie własnością dużej firmy zajmującej się przemysłem zbrojeniowym niewątpliwie pomaga w rozwoju i zwiększaniu wolumenu. Na scenę wkracza Tikka T3 i odnosi duży sukces, a Sako sprzedaje milionową sztukę broni w 2020 roku i wprowadza hybrydowy karabin Sako S20 oraz samodzielnie zaprojektowany miedziany nabój, Sako Powerhead Blade.
Sako wkracza w następne 100 lat będąc uznanym producentem broni wojskowej, myśliwskiej, strzeleckiej i amunicji. Jest największym europejskim dostawcą broni w USA i eksportuje swoje produkty do ponad 50 krajów na całym świecie.
Dla nas myśliwych i strzelców najważniejsze, że oferuje produkty, których atutami są bezkompromisowa precyzja i niezawodność!
